¡Hola!
Dziś zajmiemy się hiszpańską fonetyką, czyli zasadami artykulacji poszczególnych głosek. Zapewne słyszeliście nie raz od osób uczących się języka hiszpańskiego, że wymowa jest bardzo łatwa i podobna do naszego języka. Czy to prawda? Jeżeli już się jej nauczymy, to oczywiście możemy tak stwierdzić 😊 Na początku nauki możemy poczuć się jednak przytłoczeni liczbą zasad i reguł dotyczących tego zagadnienia. Bardzo często okazuje się, że spotykamy się z dwuznakami, których nie potrafimy wymówić lub dowiadujemy się, że litery, które po polsku czytamy w dany sposób, Hiszpanie wymawiają całkiem inaczej (nasza ulubiona litera J) lub, co gorsza, że niektórych liter nie wymawiamy w ogóle (pytacie wtedy: w takim razie po co one istnieją?!). Istnieją też litery, które inaczej wymawiamy, gdy występują w towarzystwie jednych samogłosek, a inaczej; gdy łączą się z innymi...
Alfabet to po hiszpańsku: el alfabeto lub el abecedario. Spójrzmy jak wygląda.
- Wszystkie samogłoski wymawiamy tak samo jak w j.polskim: A, E, I, O, U z wyjątkiem samogłoski Y, którą wymawiamy jak polskie I.
- Literę C możemy wymawiać na 2 sposoby: jako K - w zbitkach liter CA [ka], CO [ko], CU [ku]. Pojawia się w słowach: Carlos, coco, Cuba. Odmiennym przypadkiem jest czytanie litery C w połączeniu z E oraz I (cenar - jeść kolację; cine - kino) jak angielskiego th (wkładamy język między zęby i "syczymy", fonetycznie oznaczamy jak θ) lub wymawiamy jako S.
- Dwuznak CH czytamy tak, by brzmiał jak dźwięk pomiędzy CZ a Ć.
- Litera G, podobnie jak C, zachowuje się różnie z samogłoskami A, O, U - wtedy czytamy ją tak, jak nasze polskie G; w słowach gato - kot, gorro - czapka, guapo - ładny. Natomiast z literami E, I czytamy jako H: GE [he], GI [hi]. Spójrzmy na słowa: genial [henial] - genialny czy też girasol [hirasol] - słonecznik.
- Litery H nie wymawiamy w ogóle, nigdy. Bez żadnych wyjątków 😉 Stąd reż hiszpańskie "hola", czyli "cześć" wymawiamy jako [ola].
- J wymawiamy jak H. Zawsze.
- Podwójne l, czyli ll wymawiamy jak J. Me llamo Luis - [me jamo Luis] - mam na imię Luis.
- Dziwnie wyglądająca litera Ñ to nic innego, jak nasze polskie Ń. Słowo español czytamy [espaniol].
- Litera Q jak [k]; qué [ke], Enrique [Enrike], queso [keso]. Zauważcie, że litera Q pojawia się zawsze w towarzystwie samogłoski U.
- Litera V jak znak pomiędzy słabym B a W. Spotkamy ją w wyrazach: vivir [bibir], vino [bino].
- Litera W występuje bardzo rzadko, najczęściej w słowach zapożyczonych z innych języków.
- Litera Z wymawiana jest jako S lub jak angielski znak th (spójrz na wyjaśnienia na temat litery C). Słowo zebra [sebra lub θebra]
Komentarze
Prześlij komentarz